Mexico-stad

Mexico-stad is de hoofdstad van het land en het is de grootste stad van de Americas (Noord-, Midden- en Zuid-Amerika). Er wonen (in de agglomeratie) ruim 22 miljoen mensen. Kortom het is een mega grote stad, en er is héél veel te doen. Het is hier overdag (elke dag) 25 graden met zon, en ’s avonds koelt het af tot 12 graden. Overigens ligt de stad op 2250 meter hoogte, best hoog dus.

Zondagavond 27 januari kwamen we na de vlinderexcursie vrij laat aan in Mexico-stad in onze Airbnb. Omdat we geen zin hadden om nog naar buiten te gaan, hebben we met Uber Eats lekker Indiase curry laten bezorgen en zijn we op tijd gaan slapen. 

Maandag 28 januari was een rustdag. We hebben de hele dag op ons mega dakterras gezeten, en zijn alleen even eruit geweest om boodschappen te doen. We hebben wasjes gedraaid, op de computer dingen uitgezocht, foto’s geüpload, en ’s avonds weer eens zelf kunnen koken. 

Dinsdag 29 januari zijn we met de metro richting historisch centrum gegaan. De metro kost maar 5 pesos, oftewel minder dan 25 cent. In het historisch centrum ligt de Zocálo. Dit is een van de grootste pleinen ter wereld. Het wordt omringd door een kathedraal en mooie gebouwen en in het midden waait een hele grote vlag van Mexico. De openingsscène van de James Bond-film ‘Spectre’ speelt zich hier af, op de dag van de doden (Dia de los Muertos). De dag van de doden valt op 1 of 2 november (dus niet nu) maar je ziet wel overal in de stad doodskoppen verwerkt in de reclames, op kleding en natuurlijk souvenirs. Voordat de Spanjaarden naar Mexico kwamen, lag hier het centrum van de Azteekse beschaving: Tenochtítlan, een stad met zo’n 200.000 inwoners. De Spanjaarden hebben echter alles verwoest (en bijvoorbeeld een kathedraal bovenop een Azteekse tempel gebouwd). Er rest nog een ruïne van één Azteekse tempel, de Templo Mayor. Deze hebben we bezocht met het bijbehorende museum. Het was een heel mooi museum en ik heb veel geleerd over de geschiedenis van de Azteken, over hun goden en de mensenoffers, over hun handel en hoe ontwikkeld ze eigenlijk toen al waren. De Mexicanen zijn over het algemeen heel trots op hun afkomst. Je ziet hun kleuren en manier van afbeelden nog overal terug. 

Dinsdagavond zijn we naar een bijzondere nationale ‘sport’ gaan kijken: Lucha libre. Dit is een soort show-worstelen (niet echt) met maskers op. Mannen en vrouwen in (te) strakke bijzondere outfits doen net alsof ze ruzie hebben en gaan dan (nep)vechten, waarbij er acrobatische toeren worden uitgehaald. De Mexicanen zijn er gek op. Er heerst een hele hype om de lucha. Populaire worstelaars genieten dezelfde bekendheid als pop-idolen. Het was een ervaring om tussen de luidruchtige, boe-roepende, Mexicanen naar dit schouwspel te kijken, maar mijn ding is het niet echt. We werden overigens rondgeleid en bijgepraat door ons gids Adán die we via Airbnb Experiences hadden geregeld.

Woensdag 30 januari hebben we nog een Azteeks hoogtepunt bezocht op een uurtje buiten de stad: Teotihuacán. Deze tempels hebben de Spanjaarden wél overleefd. De piramide van de zon is één van de grootste piramides ter wereld. Van dichtbij zeker heel indrukwekkend. We hebben hem helemaal tot bovenop kunnen beklimmen. Het hele complex (het was vroeger eigenlijk een hele stad) is erg groot. We liepen dik een half uur om van de ene naar de andere kant te komen. Voor het eerst zagen we hier ook best veel andere Westerse toeristen. Tot nu toe hebben we nooit ergens een rij gehad of veel niet-Mexicanen gezien. (het kan natuurlijk zijn dat wij andere Zuid-Amerikanen aanzien voor Mexicanen).

Donderdag 31 januari hebben we het ’s ochtends weer rustig aan gedaan en genoten van ons heerlijke dakterras. We hebben hier al een paar dagen ontbeten met yoghurt en ’s avonds Aziatisch gegeten (omdat dat hier in de grote stad kan). ’s Middags zijn we enkele ‘murals’ gaan bekijken van Diego Rivera in het Palacio National, het Palacio de Bellas Artes en nog een museum van Diego Rivera. Hij is (samen met zijn vrouw Frida Kahlo) een nationaal icoon. Veel van zijn kunst had een politieke en/of geschiedkundige achtergrond. ’s Avonds hebben we denk ik het lekkerst gegeten tot nu toe in Mexico bij een Europees-Mexicaan fusion restaurant. We aten onder meer ceviche van nopal (cactus), gegrilde artisjokken en risotto. Job vond zijn ‘soft shell crab taco’s’ zelfs een van de lekkerste dingen die hij ooit gegeten had. En dat zegt wat. Overigens staan hier ook vaak sprinkhanen en rupsen gewoon op het menu, als saus of als garnering. Dus je moet altijd even uitkijken voor je zomaar iets besteld.

Omdat we nog niet zijn uitgekeken in Mexico-stad hebben we besloten nog twee nachten langer hier te blijven. Daarom verhuizen we op 1 februari naar een andere Airbnb in een andere wijk van de stad: Coyoacán. Geen dakterras hier, maar wel een hele mooie ‘Frida Kahlo-stijl’ kamer en patio. We brengen de dag door met het verkennen van de wijk (lekker alles proeven wat ze hier op straat verkopen) en drinken cocktails. En we bezoeken hét Frida Kajlo museum. Frida is - zoals gezegd - een icoon hier. Ze leefde in de eerste helft van de 20e eeuw hier in Mexico-stad. Frida heeft veel zelf portretten gemaakt. Je ziet deze overal terug in de stad, op tassen, t-shirts, poppetjes, op muren geschilderd en op posters. Ik vind haar niet moeder mooiste: ze had een snor en een ‘uni-brow’. Het was zeker interessant te leren over haar bewogen leven. ’s Avonds hebben we weer ‘lekker ouderwets’ taco’s gegeten in het gezellige centrum van Coyoacán.

Zaterdag 2 februari is onze laatste dag in Mexico-stad. We besluiten naar de Bazar Sábado, de wekelijks antiek- en kunstmarkt, te gaan in de aangrenzende wijk San Ángel. Die wijk staat ook bekend als een gezellige, mooie wijk en wordt zelfs aangeduid als een ‘Pueblo Magico’ ín de stad. Onze wandeltocht duurt bijna een uur en leidt ons door een mooi stukje van Mexico-stad. We struinen de markt af en lunchen bij een barbacoa-restaurant. Het vlees wordt hier traditioneel bereid onder de grond en het gerecht staat bekend om zijn sterke smaak. Het was ook zeker lekker (maar wel zwaar).

Zondag vertrekken we in alle vroegte - 6h20 vertrekt ons vliegtuig! – naar Puerto Escondido, een stadje aan de kust van de provincie Oaxaca. Lekker naar het strand!